“Maar hoe kom je er nu in vredesnaam bij om helemaal naar Baarn te gaan voor een goudsmid?”, vroegen vrienden haar in Den Haag. Ze antwoordde dat ze lang had gezocht naar een passend aandenken aan haar vader, een vogelliefhebber maar ook zelf een vrije vogel. Ze had op internet mijn as-sieraad gezien, een zilveren doosje met een uitgezaagd vogeltje en wist meteen dat dit ‘m zou worden.
She drove to Baarn to discuss the specifics, as she definitely wanted the pendant no larger than a 20-cent coin. And, we sketched together, it must have gold berries on it! We had a nice, quite personal conversation and a good hour later she left again.
Yesterday the frail lady picked up the pendant. She kept looking at the pendant and asked me if I understood that she would first display the pendant in the open box on her desk for some time. She would look at it for a time, an important part of the process. Later, when she is ready, she will wear the pendant. I understood completely.
